13 de noviembre de 2009

Es VIERNES : Y no te enfades si llueve que dicen que las gotas no duelen.


Pues eso. Viernes.

Cansancio extremo y a pesar de ello, insomnio. Algo pasa...

Llueve.
El casco antiguo de Compostela es precioso cuando orballa
aunque no mola tanto si llueve a cántaros.

Y yo hago cosas. Recadeo.

Vuelvo al mundo de las drogas cuando es necesario,
pero no me abandono a ellas.

Descanso.
Y escribo mucho.

Suena otra vez Mika, casi tres años después,
cantando que mientras sueña está ocupado en la ignorancia feliz.

Estoy bien, sólo molesta y muy cansada.
Espero sin desesperar.

Hasta otro momento, queridiños.


"Ningunha serán de choiva
faime fatal teu recordo.
Ceiba o galo do teu riso
que rirme tamén eu podo".
(E.Blanco-Amor)



18 comentarios:

Amparo dijo...

bueno mi niña, que ya es viernes, a descansar y a recargar pilas

un besazooo

Virtu dijo...

Pues entonces venga, a rirnos xuntiños, miña queridiña.... :-D :-D
Si tienes sueño y no duermes, hay dolor...y eso me duele.

No abuses pero toma lo que te haga falta...
Bicos mil

Porque yo lo valgo... y tú sin enterarte dijo...

Pues como tienes el finde para descansar y recuperar fuerza, ánimooooooooooooo y no caigas más en el sueño de las drogas, sólo déjate llevar por su efecto.

Dos mil besos

Titajú dijo...

Pues yo estoy deseando que llegue la noche para poder dormir a pierna suelta, sin que mañana suene el despertador. Ojalá diluvie, con el placer de decir que no tengo que salir de casa.

Sandra dijo...

A mi me gusta la lluvia, pero para estar en casa viendola desde la ventana, asi que feliz finde lluvioso ;)

Mónica dijo...

Si es cuestión de drogarse,unas lo hacemos por penas y otras por dolor,asique churriña,lo importante es dormir...que mañana es otro día.Pasa buen finde y a ver si orballa poco y podemos pasear...

Gloriecha dijo...

En el vaivén de días mejores y peores, aunque todos extraños, quizá estaría bien sepultar la cabeza en la almohada y dejarse llevar por la apatía y el hastío. Pero NO, porque has vuelto a ser tú y no te lo puedes permitir. Habrá días de dejarse llevar y días de luchar contra él y esas molestias y ese cansancio que no sabemos de donde sale. Alternarás unos días con otros pero no dejarás que te invadan. Y de vez en cuando, dejarás que otros te ayudemos a arrancarte del cansancio y te llevemos un poquito el petate, verdad? A mí me aliviaría... Me encantó volver a oir tu voz fuerte y cantarina. Es increíble como te recompones. Eres FUERTE. Qué bien tenerte cerca!

Besos mil.

Nacho dijo...

Ah, el maravilloso mundo de las drogas. (Ironía)

Fete dijo...

Manda un poquico de nubes hacia aqui!!!
Que no nos llueve ... :):):)

Besos

José Luis López Recio dijo...

me encanta pasear bajo la lluvia, escucharla caer...
un abrazo. Pásalo bien

Bruni, Carla, ¡¡of course!! dijo...

¿Pero quien era a que iba a poner a punto a quien, Mariteta a la bici, la bici a Mariteta o viceversa?
(Más ironía)

¡¡MUAK MUAK MUAK!!!


¡¡¡¡PALANTE HOMBRE YAAAAAA!!!!

Vane dijo...

La lluvia....agggggg. besitos Marieta

cactus girl dijo...

Qué suerte tienes de tener tanta lluvia, jamía...

Claro, que soy consciente de que lo poco gusta y lo mucho cansa!

Ánimo y palante como los de Alicante!

Un besaco

MFe dijo...

Espero que el finde te ayude a estar mejor.

Un besote de sábado!!

Cris Pontetacones dijo...

Guapa, solo me pasaba por aquí para decirte que me ha encantado tu comentario en mi blog... un millón de gracias por tus ánimos!!!

Dame tiempo para ponerme al día con tu blog, creo que va a ser todo un descubrimiento...

Besos nena!!

Fiebre dijo...

¡Y qué bien escribes cómo te recompones!.

Aunque escribas triste, leyéndote, siempre se atisba la esperanza.
Un beso rubia.

Clave C dijo...

con el finde aver si te mejoras y recargas las pilas

Un beso!

La sonrisa de Hiperion dijo...

Que envidia os tengo con esa aguita que se os cae encima....

Saludos y un abrazo!