19 de abril de 2010

No me rindo...








Voy ganando terreno y sin dar cancha.

Aún tengo mucho que decir!!

Todavía no vuelo y mucho menos ALTO.


Pero sigo aquí.

Encajando las piezas de este puzzle que es mi vida.


"No me agobies... Pero no me olvides"




7 comentarios:

Anónimo dijo...

Aqui estamos los que te queremos para no permitir que te rindas. Estoy convencido que todos te enviamos nuestra energia positiva para que sigas en lucha.
No te agobiamos, no te olvidamos

BB dijo...

Dende logo é unha gran frase, e como case sempre na última etapa, afortunadamente, moitas das túas frases, malia que non sexan polos mesmos motivos nin sobre as mesmas situacións, rubrícoas ¡¡¡ Por certo lembra o que dixo un amigo bo, común: primeiro volver a gatear,logo camiñar e só despois voar..e este proceso repetirémolo por ciclos, como cada primaver que aparece tímida para florecer.

Mónica dijo...

Agobiarte si que podemos, pero crees que podemos olvidarte?????? Un beso Nena Buena!!!!!

A. dijo...

Claro que tienes mucho que decir, y yo intentare estar aqui para leerlo.
Un besazo!!

Virtu dijo...

Olvidarte? Por Dios! antes prefiero agobiarte ;-)

Sigue así! Besiños mil.

Sandra dijo...

No hay que rendirse nunca, y si tropiezas te levantas y sigues pa´lante.

Besos.

SOMMER dijo...

Si algo tengo claro es que no eres de las que se rinde fácil...
Virtud la tuya que debes conservar.

Besitos astures